کنوانسیون بیع بین المللی کالا

کنوانسیون بیع بین المللی کالا نتیجه تلاش جهت یکنواخت‌سازی و همگن نمودن حقوق و قوانین و مقررات حاکم بر بیع یا خرید و فروش بین المللی است. این کنواسیون یکی از موفق‌ترین معاهدات بین المللی در راستای ارتقای تجارت بین المللی محسوب می‌شود. کنوانسیون بیع بین المللی کالا جهت دستیابی به نظم نوین اقتصادی، رفع موانع حقوقی در تجارت بین المللی و ارتقاء توسعه تجارت بین المللی بر اساس برابری و حفظ منافع متقابل دولت‌های عضو منعقد شده است.

شروع مشاوره حقوقی آنلاین

مشاوره تلفنی

درخواست وکیل

نصب اپلیکیشن حقوقی لاوین

کافه بازار

مایکت

وب اپلیکیشن

دانلود مستقیم

تعریف کنوانسیون بیع بین المللی مللی کالا

کنوانسیون ملل متحد در خصوص قراردادهای فروش بین المللی کالا که به عنوان کنوانسیون بیع و یا کنوانسیون بیع کالا نیز شناخته می‌شود. این کنوانسیون معاهده‌ای است که توسط کمیسیون حقوق تجارت بین‌الملل سازمان ملل متحد (آنسیترال) با هدف ایجاد یک رژیم حقوقی یکسان برای قراردادهای بیع یا فروش بین المللی کالا شکل گرفته است. معاهده مذکور در تاریخ 11 آوریل سال 1980 تصویب شد و در تاریخ 1 ژانویه 1988 لازم الاجرا گردید.

این کنوانسیون به بازرگانان و تجار بین المللی به ویژه صادرکنندگان این امکان را می‌دهد تا بتوانند از مقرراتی یکسان و متحدالشکل در روابط تجاری قراردادی خود استفاده کنند. به عبارت دیگر، کنوانسیون مذکور مقررات ماهیتی یکسانی را ارائه می‌کند. داوران، طرفین قرارداد و همینطور دادگاه‌ها می‌توانند هنگام حل اختلافات تجاری بین المللی به کنوانسیون بیع رجوع کنند. این کنوانسیون در واقع به عنوان جایگزین مقررات داخلی کشورها در خصوص معاملات کالا بین تجار بین المللی محسوب می‌شود. مگر آن که طرفین یک قرارداد بین المللی، با توافق صریح آن را از روابط قراردادی خود کنار بگذارند.

لازم به ذکر است که تاکنون 95 کشور این کنوانسیون را تصویب کرده اند. اما ایران هنوز به عضویت کنوانسیون بیع کالا درنیامده است.

ویژگی‌های کنوانسیون بیع بین المللی کالا

کشورهای مختلفی از مناطق جغرافیایی متفاوتی به کنوانسیون بیع بین المللی کالا پیوسته‌اند. این موضوع باعث می‌شود که این کنوانسیون به عنوان یکی از دستاوردها و موفقیت های آنسیترال محسوب شود.

این کنوانسیون در واقع بیشترین تأثیر را در میان مقررات متحدالشکل در خصوص تجارت بین‌الملل دارد. مقررات این کنوانسیون انعطاف کافی دارند تا کشورهای عضو بتوانند با توجه به نظام‌های حقوقی داخلی کشور خود آن‌ها را تغییر دهند. بدین منظور، کنوانسیون بیع این امکان را به اعضاء خود می‌دهد تا بتوانند حق شرط‌هایی را در خصوص این کنوانسیون اعمال نمایند. این حق شرط‌ها در قالب اعلامیه‌ صادر می‌شوند.

کنوانسیون بیع کالا با توجه به بکارگیری و استفاده از ارتباطات و وسایل الکترونیکی در سال 2005 با کنوانسیون ملل متحد در خصوص استفاده از ارتباطات الکترونیکی و یا همان کنوانسیون ارتباطات الکترونیکی تکمیل شد. هدف از تصویب کنوانسیون ارتباطات الکترونیکی تسهیل استفاده از ارتباطات الکترونیکی در تجارت بین‌الملل از طریق تضمین این موضوع که قراردادهای منعقده و ارتباطاتی که بصورت الکترونیکی انجام می‌شوند همانند قراردادها و مکاتبات صورت پذیرفته به شکل سنتی و کتبی اعتبار دارند، می‌باشد.  

زبان، ساختار و محتوای کنوانسیون بیع کالا

کنوانسیون بیع به زبانی ساده نوشته و از عبارات و کلمات با معنای رایجشان استفاده شده است. با این هدف که زبان حقوقی مشترکی بین کشورهای مختلف با نظام‌های حقوقی متفاوت در قالب این کنوانسیون بوجود آید تا تمام کشورها بتوانند از مقررات این کنوانسیون در نظام‌های حقوقی داخلی خود استفاده کنند. کنوانسیون بیع برای سهولت در استفاده کشورها به 6 زبان رسمی ملل متحد یعنی عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی با اعتبار یکسان ترجمه شده است.

کنوانسیون بیع چهار بخش دارد:

1- بخش اول به دامنه کاربرد کنوانسیون و مقررات کلی آن می پردازد؛

2- بخش دوم شامل قواعد حاکم بر تشکیل قراردادهای بیع بین المللی کالا می‌باشد؛

3- بخش سوم به حقوق و تعهدات ماهوی قراردادی خریدار و فروشنده اختصاص دارد؛

4- بخش پایانی کنوانسیون نیز شامل بندهای پایانی کنوانسیون در خصوص موضوعاتی مانند چگونگی و زمان لازم الاجرا شدن کنوانسیون، حق شرط‌ها و اعلامیه‌های مجاز کشورها می‌باشد.

در پایان توصیه می‌شود جهت ارتباط با وکیل بین المللی مجرب و با تجربه به سایت گروه حقوقی لاوین وارد شوید. در لاوین کیفیت خدمات تضمین شده است.

پرسش و پاسخ مرتبط

” گروه تولید محتوای تخصصی لاوین– دکتر پرستو اسمعیل‌زاده”