با توجه به اهمیت و ارزش اقتصادی اطلاعات، یکی از قراردادهای مهم در بنگاههای اقتصادی و شرکت های مختلف و استارتاپ ها، قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی است. این قرارداد با هدف حفظ اسرار تجاری به امضا میرسد. اسرار تجارتی اطلاعاتی است که موجب تمایز رقابتی صاحب کسب و کار نسبت به سایر کسب و کارها میشود و صاحب آن کسب و کار تمایل به حفظ و عدم افشای آن اسرار دارد. لازم به ذکر است برای حفظ اطلاعات میتوان علاوه بر انعقاد قرارداد محرمانگی، با گنجاندن شرط محرمانگی در قرارداد اصلی بین طرفین، به این مقصود نایل شد.
در این نوشتار از سایت گروه حقوقی لاوین در رابطه با قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی، انواع قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی، ضمانت اجرای افشای اسرار تجاری و اطلاعات محرمانه و نکات مهم این قرارداد اطلاعات مفید و جامعی را در اختیار شما قرار خواهیم داد. توصیه میشود این نوشتار را مطالعه کنید و در صورتی که به مشاوره حقوقی با وکیل مالکیت فکری یا تنظیم قرارداد نیاز دارید بر روی آیکون مناسب در زیر کلیک کنید.
فهرست مطالب
قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی چیست؟
هر شرکت و یا استارتاپی دستهای از داراییهای فکری مانند برند، اختراع، اسرار تجاری، طرح صنعتی، نام دامنه و غیره را در اختیار دارد. این موضوع در شرکتهای بزرگ نیز کاملاً مشهود است. این داراییها نیازمند حفاظت هستند و انعقاد قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگیدر روابط و فعالیتهای تجاری به این منظور بسیار مفید است.
قرارداد محرمانگی یکی از انواع قرارداد استارتاپ و یک نوع توافقنامه است که به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات بین دو یا چند شخص با هدف حراست و حفظ محرمانگی و عدم افشای اطلاعات محرمانه (مانند فهرست مشتریان، طرح صنعتی، اخترع، برند، علایم تجاری و غیره) و جلوگیری از در اختیار ثالث قرار دادن این اطلاعات منعقد میشود. این قرارداد غالباً زمانی منعقد میشود که یک طرف قرارداد برای انجام فعالیت خود، نیاز به دسترسی به اطلاعات طرف دیگر دارد و این اطلاعات حاوی اطلاعات محرمانهای است که افشای آن منجر به اخلال یا ورود زیان در فعالیت این شرکت خواهد شد.
انواع قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی
بر حسب نوع فعالیت و کسب و کار، یکی از انواع قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی به شرح ذیل منعقد میشود:
الف- قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی دو جانبه: در این نوع قرارداد، دو طرف توافق میکنند که اطلاعات محرمانه را محافظت کرده و آن را به اشخاص ثالث قرار ندهند.
ب- قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی چندجانبه: در این نوع قرارداد، بیش از دو شخص توافق میکنند که اطلاعات محرمانه را محفوظ نگه دارند و آن را به شخص ثالثی انتقال نداده یا افشا نکنند. این نوع قرارداد معمولاً در صنعت فیلم و تلویزیون، وسایل نقلیه و تجهیزات الکترونیکی استفاده میشود که در آن همکاری چند شخص برای پیشرفت و انجام فعالیت یک محصول یا پروژه صورت میگیرد.
ج- قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی یکطرفه: در این حالت، یک طرف (معمولا یک شرکت) اطلاعات محرمانه را با طرف دیگر به اشتراک میگذارد و صرفاً طرف دوم تعهد میکند که این اطلاعات را حراست کرده و به شخص ثالث منتقل نکند. این نوع قرارداد ممکن است در یک شرکت که اطلاعات محرمانه خود را با تأمینکنندگان، پیمانکاران، یا کارکنان برای انجام وظایف خاص به اشتراک میگذارد، استفاده شود.
د- قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی محدود: در برخی موارد، نیاز به قرارداد عدم افشا ممکن است درباره بخش خاصی از اطلاعات باشد، نه کلیه اطلاعات. در این حالت، قرارداد عدم افشای محدود اجازه میدهد که طرفان تعیین کنند کدام اطلاعات باید محفوظ نگه داشته شود و کدام اطلاعات محرمانه نیستند و نیاز به قرارداد عدم افشای اطلاعات ندارند. این نوع قرارداد معمولاً در مواردی که بخشی از اطلاعات قابلیت عمومی سازی دارد، مورد استفاده قرار میگیرد.
ه- قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی دایمی: قرارداد عدم افشای اطلاعات میتواند برای مدت زمان طولانی یا حتی دایمی باشد. این نوع قرارداد معمولاً در صنایعی که به تحقیق و توسعه بلند مدت مانند صنعت فناوریهای پیشرفته مورد استفاده قرار میگیرد.
ضمانت اجرای افشای اسرار تجاری و اطلاعات محرمانه
بدون پیشبینی ضمانت اجراهای مناسب برای افشای اطلاعات در قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی ، این قرارداد به خودی خود بی فایده خواهد بود. بنابراین به منظور حصول اطمینان از پایبند بودن طرف مقابل به حفظ اسرار و قرارداد محرمانگی، لازم است ضمانت اجراهایی مانند وجه التزام قراردادی متناسب و جبران خسارت در قرارداد پیشبینی شود.
لازم به ذکر است که مطابق مواد 64،65 و 75 قانون تجارت الکترونیکی مصوب 1382، تحت شرایطی از اسرار تجاری حمایت شده و برای نقض آن نیز ضمانت اجرا در نظر گرفته شده است. قانون تجارت الکترونیکی صرفاً زمانی از اسرار تجاری حمایت میکند که:
1- اسرار تجاری دارای ارزش اقتصادی باشد؛
2- در دسترس عموم نباشد؛
3- تلاش های معقولانه برای حفظ و حراست آن انجام شده باشد.
نکات مهم در تنظیم قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی
از جمله مهمترین نماتی که میبایست در تنظیم قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی مورد توجه قرار گیرد عبارت است از:
1- طرفین قرارداد؛
2- موضوع قرارداد؛
3- تعهدات طرفین؛
4- اقامتگاه طرفین؛
5- جبران خسارت و تضمینات لازم؛
6- نحوه حل اختلافات احتمالی و تعیین داور؛
7- اعتبار نسخههای قرارداد؛
8- شرط عدم رقابت در مدت مقرر؛
9- سایر موارد.
پرسش و پاسخ مرتبط
قرارداد عدم افشای اطلاعات و محرمانگی چیست؟
قرارداد محرمانگی یکی از انواع قرارداد استارتاپ و یک نوع توافقنامه است که به منظور جلوگیری از افشای اطلاعات بین دو یا چند شخص با هدف حراست و حفظ محرمانگی و عدم افشای اطلاعات محرمانه و جلوگیری از در اختیار ثالث قرار دادن این اطلاعات منعقد میشود.
قانون تجارت الکترونیکی در چه صورت اسرار تجاری را مورد حمایت قرار میدهد؟
قانون تجارت الکترونیکی صرفاً زمانی از اسرار تجاری حمایت میکند که:
1- اسرار تجاری دارای ارزش اقتصادی باشد؛
2- در دسترس عموم نباشد؛
3- تلاش های معقولانه برای حفظ و حراست آن انجام شده باشد.
“گروه تولید محتوای تخصصی لاوین– فروغ رضایی وکیل پایه یک دادگستری”