اقرار

همه‌ی ما با واژه اقرار تا حدودی آشنایی داریم و هر زمان که تصمیم میگیریم موضوعی را که به ضررمان است اما سودی برای دیگری دارد بیان نماییم در واقع خواسته یا ناخواسته اقدام به این عمل حقوقی کرده‌ایم. بنابراین هرگاه شخصی به صورت شفاهی یا کتبی، از موضوعی خبر دهد که آثار و تبعات آن، به زیان خودش و به سود دیگری باشد، اقرار محقق می‌شود. اقرار زمانی در مراجع قضایی قابل استناد است و به عنوان دلیل پذیرفته می‌شود که تابع قواعد و تشریفات خاصی باشد چرا که این مفهوم حقوقی یکی از دلایل اثبات در دعاوی حقوقی و کیفری می‌باشد.

در این نوشتار از سایت گروه حقوقی لاوین در خصوص اقرار و ارکان و شرایط صحت آن و اعتبار آن به بحث و گفت و گو می‌پردازیم. توصیه می‌شود این نوشتار را تا پایان مطالعه کنید و در صورتی که در این خصوص به مشاوره حقوقی نیاز دارید بر روی آیکون‌های مناسب در زیر کلیک کنید.

شروع مشاوره حقوقی آنلاین

مشاوره تلفنی

درخواست وکیل

نصب اپلیکیشن حقوقی لاوین

کافه بازار

مایکت

وب اپلیکیشن

دانلود مستقیم

اقرار چیست؟

اقرار به عنوان یکی از ادله اثبات دعوا در آیین دادرسی مدنی و آیین دادرسی کیفری پذیرفته می‌شود و قدرت اثباتی آن به قدری زیاد است که در برخی نظام‌های حقوقی آن را ملکه ادله نام گذاری کرده‌اند. تعریف این واژه در موضوعات حقوقی و کیفری با یک دیگر تفاوت‌هایی دارند. مطابق با ماده 1259 قانون مدنی اقرار عبارت از اِخبار به حقی است برای غیر بر ضرر خود.

همچنین ماده 164 قانون مجازات اسلامی این اصطلاح را چنین تعریف می‌نماید: اقرار عبارت از اِخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است.

ارکان اقرار

هر یک از ارکان اقرار و یا همان اجزای تشکیل دهنده آن حامل مفهوم و نکات مهم و مؤثری می‌باشد که عدم وجود هر یک از آن‌ها متصور نیست. این ارکان اصلی عبارت است از:

الف- خبر دادن باشد: منظور از اِخبار بیان نکته یا امری در زمان حال یا گذشته می‌باشد.

ب- به وجود حق باشد: اِخبار می‌بایست نسبت به مسائل موضوعی مثلاً وجود یک مزیت و برتری یا حقی باشد. 

ج- به نفع دیگری باشد: در واقع ضروریست که اِخبار به وجود حق به سود و نفع دیگری باشد نه به سود خود، لذا اخبار به وجود حق برای خود ادعا است.

د- به ضرر خود یا اقرارکننده: اخبار باید به وجود حق برای دیگری و به ضرر شخص اقرارکننده باشد، لذا اگر اخبار به نفع دیگری و ضرر دیگری باشد شهادت است.

شرایط صحت اقرار

برای آن که این امر به طور صحیح واقع شود و آثار قانونی بر آن مترتب شود لازم است که اِخبار، مقر، مقرٌله و مقرٌبه واجد برخی شرایط باشند که در ادامه به تعریف و بررسی شرایط صحت هر یک می‌پردازیم.

الف- اِخبار

در اقرار، خبر یا موضوعی که مربوطه به زمان حال یا گذشته است اِخبار می‌شود؛ لذا اِخبار می‌بایست دارای برخی شرایط باشد تا باطل یا بی اثر تلقی نگردد. شرایط اِخبار عبارت است از:

1– منجز باشد: اقرار نباید معلق باشد. به عنوان مثال اگر شخصی بگوید اگر تا 2 ماه دیگر قیمت هر گرم طلا یک میلیون تومان بشود من 100 میلیون به شما بدهکار هستم.

2- مردد نباشد: اقرار نباید از روی شک و تردید باشد، بلکه باید با قطع و یقین همراه باشد. به عنوان مثال شاید 5 میلیون بدهکار باشم. این جمله تؤام با تردید و احتمال است بنابراین باطل و بی اثر است.

3- اِخبار می‌تواند صریح یا ضمنی باشد: اقرار ممکن است به صورت ضمنی و یا به طور واقع شود. به عنوان مثال من به رضا 10 میلیون بدهکارم. چنین اقراری کاملاً صریح و روشن است و ارکان آن هم صحیح است. حال اگر بگوییم من توان پرداخت طلب رضا را ندارم. در جمله دوم به طور ضمنی بیان کردم که من اصل دین خود را به رضا قبول دارم و به وی طلب دارم. در هر دو جمله ذکر شده اقرار صحیح و مؤثر است.

ب- مُقر

منظور از مقر شخص اقرارکننده می‌باشد که اخبار به حقی برای غیر را بیان می‌کند برای آن که اِخبار شخص مقر صحیح باشد وی باید دارای برخی شرایط باشد که عبارت است از:

1- بالغ باشد؛

2- عاقل باشد یعنی مجنون نباشد؛

3- رشید باشد (اقرار سفیه و صغیر ممیز در امور غیرمالی مؤثر است)؛

4- قصد و اختیار ( اقرار صغیر غیرممیز و مجنون و غیرقاصد و اکراه شده بی اثر است)

ج- مُقِرٌله

شخصی که از اقرار نفع و سودی عاید وی می‌شود مقرٌله می‌باشد. اِخبار به وجود حق به نفع دیگری است. برای آن که دیگری بتواند از مزیت و حقی که به واسطه این عمل به او می‌رسد بهره ببرد می‌بایست دو شرط زیر موجود باشد:

1- وجود داشته باشد: مقرٌله باید وجود خارجی و فیزیکی داشته باشد، چنانچه مقرٌله وجود نداشته باشد این عمل بی اثر می‌باشد. به عنوان مثال این عمل حقوقی برای جنین در صورتی مؤثر است که زنده متولد شود. لازم به ذکر است اقرار به نفع متوفی نیز دربارۀ ورثۀ او مؤثر است.

2- معلوم یا معین باشد: این عمل حقوقی باید به نفع شخص معلوم باشد؛ بنابراین اگر مقرٌله به طور کلی مجهول باشد این عمل در حق وی بی‌اثر و باطل است و اگر به نفع یکی از چند نفر باشد یا بین یکی از دو نفر معین باشد، صحیح است.

د- مقرٌبه

آنچه که شخص مقر بیان می‌دارد و خبر از حقی برای دیگری و به ضرر خود می‌دهد مقرٌبه یا موضوع اقرار می‌باشد. مقرٌبه نیز برای آن که صحیح و مؤثر واقع شود باید دارای شرایط زیر باشد:

1- مقرٌبه عقلاً و عادتاً ممکن باشد نه محال و غیر ممکن: به عنوان مثال شخصی که اضحار نماید نوه یک فرد 20 ساله است امری غیر ممکن، دور از عقل و محال است.

2- مقرٌبه امری باشد که قانوناً صحیح است: مقرٌبه به لحاظ قانونی تعریف شده و مشروعیت یافته باشد و بتوان به آن ترتیب اثر قانونی داد.

3- مقرٌبه به طور کلی مجهول نباشد: ضروریست که مقرٌبه تا حدودی معلوم و مشخص باشد. در غیر این صورت این عمل صحیح نیست.

تعریف اقرارنامه

اقرارنامه سندی حقوقی است که با تشریفات خاصی به صورت کتبی یا شفاهی به مراجع قضایی ارائه می‌شود و محتوای آن در رابطه با موضوع مشخصی است که شخص اقرارکننده از حقی به نفع دیگری و به ضرر خود اطلاع می‌دهد. اقرارنامه در صورتی دارای اعتبار است که شرایط صحت این عمل که در بالا توضیح داده شد در آن رعایت شده باشد.

ادله اثبات در دعاوی حقوقی و کیفری بسیار وسیع می‌باشد و از طرفی نکات و جزییات ظریف موجود در پرونده‌های با موضوعات مختلف بسیار متفاوت از یکدیگر می‌باشند که تنها وکلای متخصص و با تجربه قادر به تشخیص و انتخاب راهکار دقیق و مؤثر خواهند بود.

گروه حقوقی لاوین با تشکیل دپارتمان‌های حقوقی و کیفری متعدد این اطمینان را به شما می‌دهد که پرونده شما در هر حوزه به وکیل مجرب سپرده خواهد شد و عملکرد وکیل در برابر شما تحت نظارت و پیگیری می‌باشد. چنانچه قصد تنظیم این سند حقوقی را دارید به سایت گروه حقوقی لاوین مراجعه کنید و با انتخاب گزینه مشاوره حقوقی از خدمات وکلای پایه یک دادگستری لاوین بهره ببرید. همچنین در امر پذیرش وکالت در دادگاه وکلای متخصص گروه حقوقی لاوین با تکیه بر مهارت‌‎های حقوقی خود در مسیر دعاوی حقوقی و کیفری همواره حامی شما خواهند بود.

پرسش و پاسخ مرتبط

“گروه تولید محتوای تخصصی لاوین– سمانه جعفرپور”